Zbadałam sobie tętno za pomocą telefonu komórkowego. Dlaczego to zrobiłam? Bo czas się ocknąć i wziąć sprawy swoje ręce.

Zamiast czekać w kolejce na badanie, aż się poważnie rozchorujemy, posłużmy się techniką. To prostsze, niż nam się wydaje.

Kto wie, że ma migotanie, bierze leki przeciwzakrzepowe. A kto nie wie, jest w niebezpieczeństwie.

Nowe technologie zostały zaprzęgnięte do diagnozowania chorób serca na szeroką skalę. Opiera się na ich naprawdę poważne badanie o nazwie NoMED-AF, które właśnie się rozpoczęło. 3 tys. Polaków powyżej 65 roku życia będzie nosić przez miesiąc kamizelki lub bransoletki, zapisujące rytm ich pracy. Te zapisy trafią z całej Polski do lekarzy w Zabrzu, którzy ocenią, kto jest zdrowy, a komu może grozić udar.

Celem badania jest zebranie danych statystycznych, ale też znalezienie osób, które mają tzw. nieme, czyli przebiegające bez objawów migotanie przedsionków. Migotanie takie jest niebezpieczne, bo – mówiąc krótko i bardzo prosto – krew nie przepływa prawidłowo przez serce, gromadzi się i może utworzyć się skrzeplina. A wtedy nieszczęście w postaci udaru gotowe. Kto wie, że ma migotanie, bierze leki przeciwzakrzepowe. A kto nie wie, jest w niebezpieczeństwie.

Do moich drzwi nie zapukała pielęgniarka z zaproszeniem do badania z tego prostego powodu, że nie mam wymaganego wieku. Jednak licho nie śpi. Na szczęście nie jesteśmy bezradni: istnieje całe mnóstwo aplikacji na telefon, które pokażą, jakie mamy tętno, a także wskażą, jak powinno wyglądać, przedstawiając prawidłowy wzór. Na razie są angielskojęzyczne, ale naprawdę łatwe w obsłudze i w dodatku bezpłatne. Nazywają się m.in. tak: Heart Rate Plus, Instant Heart Rate, Runtastic Heart Rate Monitor.

Aplikacja, wiadomo, lekarza nie zastąpi. Ale nieprawidłowe wyniki dają podstawę do poszukania porady.