Blizna to w gruncie rzeczy coś naturalnego. Znak, że uszkodzona skóra zagoiła się.

Jednak często wygląda paskudnie. Bo skóra w tym miejscu nie będzie już taka sama jak przedtem. Skąd się biorą blizny? Choćby z codziennych skaleczeń (zmywaliście kiedyś noże po wesołym obiedzie?…). Pozostają po trądziku. Większe: po operacjach, urazach, a także zabiegach kosmetycznych.
Częstą przyczyną powstawania blizn są cesarskie cięcia.

Macierzyństwo jest warte każdej ceny, ale byłoby miło, gdyby jednak bocian to załatwiał…

Rana po takim zabiegu w specjalistycznej, czterostopniowej skali jest uznawana za ranę klasy II. Lepiej, jeśli zabieg jest planowany, wtedy stosuje się eleganckie cięcie poprzeczne 10-15 cm długości tuż nad linią włosów łonowych. Gorzej, gdy w przypadku zagrożenia życia dziecka trzeba ciąć pionowo – bo tak jest szybciej. Wiąże się to z obfitszym krwawieniem, rana gorzej się goi, a blizna… adios, bikini i biodrówki.
Czy rzeczywiście? Jest dziś mnóstwo sposobów, aby poprawić wygląd blizny. Zależnie od jej charakteru, wieku, rozmiaru stosuje się peeling chemiczny, mikrodermabrazję, terapię laserem, zimnem, mezoterapię, różne metody chirurgiczne, plastry silikonowe, wypełnia się ubytki skóry. Owszem, to zabiegi drogie i niekoniecznie przyjemne.
Oprócz nich możemy gojenie się rany samodzielnie wspomagać za pomocą kremów, maści, żeli i olejków i poprawiać wygląd blizny, natłuszczając ją i nawilżając.
Czego szukać w takim preparacie? Skuteczne są składniki roślinne, np. olejki z lawendy, rumianku, nagietka, rozmarynu, które regenerują skórę, działają kojąco i przeciwzapalnie. Dobrze działa też witamina E, zwiększająca nawilżenie naskórka.
Najważniejsze, aby zapewnić gojącej się ranie wilgotne środowisko, wstrzymując utratę wody ze skóry. W ten sposób nie dopuszczamy m.in., aby blizna za bardzo się rozrosła.

Zdjęcie: sxc.hu