Zastanawiam się, dlaczego tak wiele osób dobrze wypowiada się o polskiej kardiologii. Nawet pacjenci.

Może brzmi to zbyt optymistycznie, bo wiadomo, jak trudno dostać się do specjalisty, ale jeśli ktoś znajdzie się w szpitalu ze świeżym zawałem (czego nie życzę), to rokowania są na ogół optymistyczne.

Jeszcze 40 lat temu śmiertelność z powodu zawału serca wynosiła 40%, dzisiaj to ok. 5%.

Jak twierdzi prof. Witold Rużyłło, kardiolog, od wielu lat jesteśmy postrzegani jako kraj, który z kardiologią sobie poradził. Tworzymy wytyczne i standardy leczenia w Europie. Obecnie ok. 90% pacjentów ze świeżym zawałem serca jest leczonych za pomocą pierwotnej angioplastyki, czyli udrożnienia zamkniętego naczynia wieńcowego i np. wstawienia stentu. Po 4 dniach wychodzą ze szpitala. Trwa to krócej niż przeziębienie! Czy to nie sukces, że w ciągu ostatnich 10 lat potroiła się liczba ablacji – zabiegów, leczących zaburzenia rytmu serca? Rozruszniki i kardiowertery wstawia się niemal z marszu.
Moim zdaniem największym wyzwaniem będzie jednak leczenie osób starszych. Załamało to już budżety wielu krajów bardzo rozwiniętych, dopadnie i Polskę. W ubiegłym roku 5100 pacjentów operowanych kardiologicznie miało powyżej 75 lat, a 1670 powyżej 80-tki. Ich liczba będzie wzrastać, bo żyjemy coraz dłużej. Jak mówi prof. Rużyłło, nie potrzebujemy więcej geriatrów, ale zespołowego działania: kardiologa, kardiochirurga, nefrologa i geriatrów, a przede wszystkim internistów. Wszyscy oni muszą się znać na leczeniu starszych ludzi, bo to jest nasza teraźniejszość i przyszłość.
Nie chcę jednak, aby mój zachwyt dla polskiej kardiologii i kardiochirurgii był zrozumiany tak, że już nam wszystko wolno. Hulaj dusza, piekła nie ma. Będę jadł, pił, palił i popuszczał pasa, nie ruszając się z kanapy, bo gdy w ten sposób dorobię się choroby wieńcowej, zawału, udaru, niewydolności serca, to i tak mnie uratują.
Ale nie wiem, kto przy zdrowych zmysłach chce się kłaść na stół operacyjny z własnego wyboru. A więc w dalszym ciągu obowiązuje profilaktyka: odpowiednia dieta (mniej tłuszczów zwierzęcych, za to ryby i warzywa), mierzymy ciśnienie, nie palimy, ruszamy się – rowery, kajaki, choćby spacer. Kardiolodzy się postarali, postarajmy się i my.